Ocieplanie budynków pianą PUR Toruń

Jednym z podstawowych elementów w trakcie budowy domów jest troska o jego właściwe ocieplenie. Nieprawidłowa izolacja cieplna może skutkować poważnymi problemami. W ciągu zimy, problemem może być oprócz niedogrzania pomieszczeń pomimo dodatkowych źródeł ogrzewania, które też mają swój koszt, a także występująca z czasem wilgoć i pleśń. Latem natomiast, dom będzie nagrzewał się tak bardzo, że upał wewnątrz będzie nie do wytrzymania, co w wyniku może wiązać się z zakupem klimatyzacji.

Obecnie istnieje wiele sposobów ocieplania domu. Do jednych z najbardziej popularnych należą pianka poliuretanowa (PUR) oraz wełna mineralna ze szklanego lub skalnego włókna. Oba te formy mają swoje zalety i wady, jednak jest wiele czynników, wpływających na ich częste zastosowanie.

Pianka poliuretanowa

Pianka poliuretanowa jest formą ocieplania domu, która charakteryzuje się przede wszystkim sposobem aplikacji i szczelnością. Po naniesieniu w postaci natrysku, pianka szybko puchnie, ze względu na co ma możliwość dostosowania się do każdego podłoża oraz wypełnienia wszelkich zakamarków. To sprawia, że ten rodzaj izolacji, daje pełną gwarancję szczelnej ochrony oraz niweluje ryzyko powstawania mostków termicznych.

Pianka poliuretanowa wyróżniana jest na dwa typy: piankę zamkniętokomórkową i otwartokomórkową. Różnica między nimi jest znacząca. Piana zamkniętokomórkowa ma świetną izolację termiczną (niedużo lepszą od otwartokomórkowej), nie wchłania wody i nie jest paroprzepuszczalna. Po wyschnięciu jest bardzo twarda, co może wpływać na jej uszkodzenia. Piankę otwartokomórkową wykorzystuje się zwykle na poddaszach. Jest ona bardzo lekka, a za sprawą swojej elastyczności dostosowuje się do konstrukcji i od niej nie odpada. Przepuszcza wilgoć bardziej niż zmiennokomórkowa, ale nie ma skłonności do nasiąkania wodą.

Zalety i wady pianki poliuretanowej

Do zalet pianki poliuretanowej, poza doskonałym dopasowaniem do powierzchni, zalicza się przede wszystkim prosta aplikacja oraz wysoki poziom izolacji termicznej. Pomimo różnic pomiędzy pianką otwartokomórkową, a zamkniętokomórkową, stopień wodoszczelności w przypadku obu jest zadowalająco wysoki. Lekkość pianki jest z pewnością dużym atutem, dlatego że jej zastosowanie nie obciąża konstrukcji domu. Ponadto pianka nie będzie dobrym pożywieniem dla gryzoni, ze względu na co nie zalęgną się w domu tak chętnie. Jest również niezła w przypadku izolacji akustycznej.

Do wad pianki PUR należy dodać głównie jej koszty. Za piankę dobrej jakości zapłaci się więcej pieniędzy, niż na przykład za wełnę równie doskonałego wykonania. Pianka poliuretanowa wypada też gorzej w ocenie odporności na ogień. Posiada ona klasę odporności E, czyli jest łatwo zapalna, jednak w pożarze topi się oraz zwęgla, a po zgaszeniu ognia samoczynnie gaśnie.

Istnieje też dużo obaw, co do stosowania pianki ze względów zdrowotnych, jednak liczne badania wykazują, że jej szkodliwe działanie ma miejsce tylko w trakcie aplikacji oraz utwardzenia pianki, czyli od dwóch do trzech dób. Wtedy lepiej nie korzystać z pomieszczenia, a przy nakładaniu zakładać specjalny kombinezon i maskę. Później nie wykazuje już szkodliwości.

Wełna mineralna

Wełna mineralna jest równie często wykorzystywana do ocieplania domów, co pianka poliuretanowa. Bardzo dobrze izoluje ciepło oraz ma świetną przepuszczalność. Ponadto właściwie ułożona, będzie przez lata zatrzymywać swoje właściwości, których też jest wiele. Zazwyczaj są to maty, płyty albo połacie materiału, które dostosowuje się do ocieplanej przestrzeni i zazwyczaj potrzeba nałożenia dwóch warstw dla najbardziej optymalnego działania.

Istnieją dwa typy wełny mineralnej. Są to: wełna skalna wytwarzana z dolomitu, bazaltu albo kruszywa wapiennego oraz wełna szklana, która tworzona jest ze stłuczki szklanej z recyklingu oraz z piasku kwarcowego. Aby powstała mata lub płyta, dostarczony materiał roztapia się w wysokiej temperaturze, a potem rozwłóknia. Następnie, dokłada się specjalne żywice oraz nadaje odpowiedni kształt.

Wełna szklana jest lżejsza i ma większą sprężystość oraz ma nieco lepszą izolacyjność od tej skalnej, jednak obie wykazują wysoką jakość oraz bardzo podobne właściwości. Wełnę skalną zazwyczaj wykorzystuje się do ocieplania poddaszy.

Zalety i wady wełny mineralnej

Podstawową zaletą wełny mineralnej jest jej absolutna odporność na działanie ognia. Przyznano jej najwyższą klasę A, czyli stanowi barierę ochronną w trakcie pożaru. Dodatkowym atutem jest świetna izolacja akustyczna, znacznie lepsza od pianki poliuretanowej, co zawdzięcza sposobowi wykonania i wadze. Ponadto wełna mineralna jest bardziej odporna na uszkodzenia mechaniczne, dzięki sprężystej budowie. Warto też dodać, że jej cena jest niższa w stosunku do pianki PUR.

Do wad wełny należy zaliczyć ryzyko nasiąknięcia wodą. Nie wciąga ona wody zbyt szybko, ale jeżeli tak się stanie, ciężko jest ją osuszyć, co może przyczyniać się do rozwoju pleśni i grzybów. Istotne jest zatem zastosowanie paroizolacji. Inną znaczącą wadą jest to, że wełna może być źle zainstalowana, dlatego że trudniej zatkać nią szczeliny. To sprzyja utracie izolacyjności oraz powstawaniu termicznych mostków. Z kolei waga wełny mineralnej znacznie obciąża konstrukcję domu.

Ponadto wełna ma skłonność do pylenia, przede wszystkim w trakcie jej aplikowania, dlatego tak jak w przypadku pianki PUR, niezbędne są środki ostrożności. Rzadko zdarza się, aby była źródłem uczulenia w trakcie użytkowania domu.

Pianka PUR kontra wełna mineralna

Zarówno wełna mineralna jak i pianka PUR mają swoje zalety i wady, jednak dla każdej z nich znajdą się odpowiednie zastosowania. Wybór pomiędzy tymi dwoma tworzywami powinien być zależny od indywidualnych uwarunkowań i oczekiwań. Warto mieć na uwadze najistotniejsze czynniki, takie jak koszty ciężar, ognioodporność czy ryzyko pochłaniania wilgoci i samodzielnie zdecydować, które rozwiązanie jest najkorzystniejsze.